Ο όρος καθ΄ αυτό σημαίνει καθ’ εαυτού, δηλαδή το γνήσιο,
και κατ’ επέκτασιν το ανόθευτο. Δεδομένου ότι στο 10. Ντουγκιάχ που είδαμε προηγουμένως, επικρατεί η ατμόσφαιρα του μαλακού
χρωματικού γένους, τού χαμηλού τριχόρδου της κλίμακάς του, το 11. Ντουγκιάχ καθ’ αυτό θεωρείται ως πιο
αυθεντικό γιατί δεν φθείρει το μέλος
του. Εδώ θα πρέπει να σταθούμε και να πούμε ότι τόσο για την εκκλησιαστική μας μουσική,
όσο και για το Μακάμ, το μαλακό διατονικό γένος θεωρείται το κύριο φθογγικό
υλικό, η μήτρα της μουσικής φρασεολογίας. Όπως συνάγεται από αυτά που
παραδίδουν οι παλαιοί θεωρητικοί, κάθε Μακάμ-Τρόπος προέρχεται από αυτήν την
κλίμακα, είτε χρησιμοποιώντας μέρος της, όπως είναι, είτε φθείροντάς την,
δηλαδή αλλοιώνοντας κάποιους φθόγγους της, άρα και κατά τμήματα το γένος της.
Το Ντουγκιάχ καθ’ αυτό κινείται
λοιπόν ανόθευτο στο μαλακό διατονικό γένος, με ελάχιστη παρέκκλιση το «κλέψιμο»
του φθόγγου σεμπά κατά την κορύφωση της πορείας του μέλους του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου