Το Μουσταάρ, όπως το παραδίδει ο Κύριλλος Μαρμαρινός, διαφέρει από αυτό που ταυτίζεται με την χρόα του ζυγού της Επιτροπής του 1881, και από το σύγχρονο Μουσταάρ της αραβικής και τουρκικής μουσικής. Το χαρακτηριστικό του, κατά το παράδειγμα του Κυρίλλου, είναι η καταληκτική φράση στο ντουγκιάχ, μέσω του ναγμέ (της φρασεολογίας) του Σεμπά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου